piątek, 30 października 2015
Tyson _ "Moja prawda"
Andrzej Gołota podsumował Go bardzo pięknie:
"W tej najważniejszej walce miał wielu przyjaciół, gdy wygrywał rundy, ale kiedy przegrywał, był zupełnie sam." fo real? (Cytat: z książki "Moja Prawda")
Każdy z nas ma pewnie gotowy scenariusz pisany własnym życiem chyba, że jesteś fanem telewizji, facebook'a i pitolenia o tym jakie ono jest brutalne.
Warto przeczytać.
Polecam
iLL
*Zdjęcie środka książki "Moja Prawda" - własność prywatna.
środa, 28 października 2015
Kendrick
'87 Compton
Talent
Liryka
Ambicja
Dojrzałość
Kariera
Rap
Kendrick
Jaram się. Stało się to, czego się nie spodziewałam - pojawił się ktoś, kto jest rapem z lat 90tych a żyje i wydaje w czasach obecnych, i mi się podoba :) No i jeszcze Kalifornia. Wszystko tutaj się zgadza: płyty, klipy, sława (która mi wyjątkowo nie przeszkadza), poziom, historia, całość razy sto. Uwielbiam "płodność" tego rapera. Fajnie! Naprawdę fajnie, że się pojawił. Kto by pomyślał oglądając całe lata temu "California Love", że ten dzieciak tak namiesza w historii rapu... Można? A proszę bardzo! Niech Wam dupki pourywa!
Mcillo
poniedziałek, 26 października 2015
poniedziałek, 5 października 2015
Tell Your Friends
Siema poniedziałku!
I do shit how I want, don't need no blessing
XO niggas ain't nothing to mess with
Nobody stopping us, oh no we're destined
And everybody around you is so basic
Beauty Behind The Madness
Abel
niedziela, 4 października 2015
Kelela daje pałera
Kelela - Rewind
Każdy kto mnie zna -> wie, że bez własnego świata nut mnie nie ma.
Czuję się jak klucz wiolinowy rapu - jestem prawą ręką basów Zln'a. (Jak szalone jest to?)
Miłej niedzieli dla wszystkich poetyckich dusz.
One Love
Mcillo
Każdy kto mnie zna -> wie, że bez własnego świata nut mnie nie ma.
Czuję się jak klucz wiolinowy rapu - jestem prawą ręką basów Zln'a. (Jak szalone jest to?)
Miłej niedzieli dla wszystkich poetyckich dusz.
One Love
Mcillo
piątek, 2 października 2015
Halo ziemia!
Hurricane G - Neva Give Up
Na dobry wieczór Hurricane G bo stęskniłam się jak jasna cholera za dobrym damskim rapem.
Ciekawość mnie zżera dlaczego tylko tyle z siebie dała przez te wszystkie lata...to samo tyczy się wielu wspaniałych kobiet z liryką, flow i smacznym brzmieniem.
Bardzo mi się nie chce spekulować o NICH w rapie bo to nudny temat jest. Są świetne i ciągle mi ich mało. Czasy się pozmieniały... wszystko się zmieniło bo weszły do gry kolejne pokolenia, chłonne floty, uznania i wszystkiego co najlepsze. Respekt gdzieś na samym końcu jest. Kontrowersja go przysłoniła i walka o koronę, a korona leży zakurzona pod hasłem RAP.
Przez ostatnie 3 lata jestem raczej obserwatorem niż kimś, kto regularnie wydaje Lp rok w rok, jak to kiedyś miało miejsce (wyszło takich więcej niż 10szt przez 13lat). Przerwa była mi potrzebna już dawno... tylko próbowałam wydłużyć termin nadejścia. Kiedy robisz cos połowę swojego życia musisz zajrzeć do siebie głębiej, zostawiając przy tym wszystko co ważne. Z boku też warto pooglądać wszystkie dokonania. Rok 2013 był dla mnie przełomem, przecinkiem a raczej grubą linią oddzielającą tamto życie od tego, które mam teraz. Zmieniłam się dość mocno, moje plany się zmieniły, podejście, Rap też się zmienił. Generalnie zmieniło się wszystko :) Nie zostawiłam rapu bo i wyszło kilka sztuk do ludzi jak przystało na nałóg bycia wylewną królewną z krainy zapomnianych MC. Czas się skurczył choć doba nadal ma 24 godziny a rok 365 dni.
Zapisałam trochę zeszytów, powkurwiałam się mocno na komercyjne gówna, przeczytałam trylion książek, i prawie wcale nie przesłuchałam zbyt wielu płyt. Potrzebowałam ciszy w chaosie codzienności. Potrzebowałam staroci, które do dzisiaj są aktualne i mają duszę. Potrzebowałam GO choć trochę mi się znudził. Wiadomo, że Kendricka kupiłam i wałowałam przez tydzień non stop, że śledzę dokonania wielu fajnych kobiet z kraju i zza oceanu, że mam fioła na punkcie starego LL'a, że albumy pokroju The Waters nie mogą zostać ot tak przesłuchane i wyrzucone do kosza nicości. Ale gdzieś po drodze zostawiłam tą nachalność bycia kimś więcej niż JA sama.
I kurwa mać jest mi z tym super dobrze jak za starych dobrych czasów :)
Niech żyje HIP HOP!!!!!
One Love
Mcillo kill stillo fo real yo!
Na dobry wieczór Hurricane G bo stęskniłam się jak jasna cholera za dobrym damskim rapem.
Ciekawość mnie zżera dlaczego tylko tyle z siebie dała przez te wszystkie lata...to samo tyczy się wielu wspaniałych kobiet z liryką, flow i smacznym brzmieniem.
Bardzo mi się nie chce spekulować o NICH w rapie bo to nudny temat jest. Są świetne i ciągle mi ich mało. Czasy się pozmieniały... wszystko się zmieniło bo weszły do gry kolejne pokolenia, chłonne floty, uznania i wszystkiego co najlepsze. Respekt gdzieś na samym końcu jest. Kontrowersja go przysłoniła i walka o koronę, a korona leży zakurzona pod hasłem RAP.
Przez ostatnie 3 lata jestem raczej obserwatorem niż kimś, kto regularnie wydaje Lp rok w rok, jak to kiedyś miało miejsce (wyszło takich więcej niż 10szt przez 13lat). Przerwa była mi potrzebna już dawno... tylko próbowałam wydłużyć termin nadejścia. Kiedy robisz cos połowę swojego życia musisz zajrzeć do siebie głębiej, zostawiając przy tym wszystko co ważne. Z boku też warto pooglądać wszystkie dokonania. Rok 2013 był dla mnie przełomem, przecinkiem a raczej grubą linią oddzielającą tamto życie od tego, które mam teraz. Zmieniłam się dość mocno, moje plany się zmieniły, podejście, Rap też się zmienił. Generalnie zmieniło się wszystko :) Nie zostawiłam rapu bo i wyszło kilka sztuk do ludzi jak przystało na nałóg bycia wylewną królewną z krainy zapomnianych MC. Czas się skurczył choć doba nadal ma 24 godziny a rok 365 dni.
Zapisałam trochę zeszytów, powkurwiałam się mocno na komercyjne gówna, przeczytałam trylion książek, i prawie wcale nie przesłuchałam zbyt wielu płyt. Potrzebowałam ciszy w chaosie codzienności. Potrzebowałam staroci, które do dzisiaj są aktualne i mają duszę. Potrzebowałam GO choć trochę mi się znudził. Wiadomo, że Kendricka kupiłam i wałowałam przez tydzień non stop, że śledzę dokonania wielu fajnych kobiet z kraju i zza oceanu, że mam fioła na punkcie starego LL'a, że albumy pokroju The Waters nie mogą zostać ot tak przesłuchane i wyrzucone do kosza nicości. Ale gdzieś po drodze zostawiłam tą nachalność bycia kimś więcej niż JA sama.
I kurwa mać jest mi z tym super dobrze jak za starych dobrych czasów :)
Niech żyje HIP HOP!!!!!
One Love
Mcillo kill stillo fo real yo!
Subskrybuj:
Posty (Atom)